Natascha gooide het roer om: 'Ik vroeg mij ineens af, waarom word ik geen docent?'

Natascha Koops besloot het roer om te gooien. ‘Ik wilde graag iets voor een ander betekenen. Ik gaf al bijles aan buurkinderen en vroeg me ineens af: Waarom word ik geen docent? Ik besloot om het gewoon te proberen en een lerarenopleiding te gaan volgen.’  

Geïnspireerd door haar Duitse roots (Natascha heeft een Duitse moeder), koos ze voor het vak Duits. De lerarenopleiding Duits wilde ze eigenlijk stiekem volgen, zodat ze er op haar werk niet achter zouden komen. 

‘Daarom ging ik op zoek naar een school waar je ’s avonds college kon volgen. Dan kon ik er gewoon naast blijven werken en hoefde niemand het te weten. Zo kwam ik bij Driestar hogeschool terecht.’ 

Via via hoorde Natascha dat je als student aan een lerarenopleiding voortgezet onderwijs ook onbevoegd voor de klas kan staan. ‘Toen ben ik sollicitatiebrieven gaan schrijven. Eerst kreeg ik afwijzingen, maar op een ochtend kreeg ik drie uitnodigingen voor gesprekken. Na een goed gesprek op een van de scholen gebeurde het dat op 6 september om negen uur de eerste leerlingen in mijn lokaal binnendruppelden.’ 

Onvoorbereid 

Zonder opleiding kwam Natascha voor de klas te staan. ‘Wat nu? dacht ik. Ik wist maar één manier: mijn handen vouwen en mijn ogen dichtdoen. Ik bad: “God, ik heb U nodig, elke dag, maar op dit moment nog meer dan normaal.” Toen kwam er een rust over me heen die ik tot nu toe niet ben kwijtgeraakt.’ 

Dakduif 

Inmiddels staat Natascha al meer dan een jaar voor de klas. ‘Ik denk dat het belangrijk is dat je als docent dicht bij jezelf blijft. Dat probeer ik ook te doen. Ik ben open en toegankelijk, maar ik kan ook streng zijn. 

Als docent moet je namelijk niet te amicaal zijn, er moet wel een bepaalde afstand blijven. Corrigeren doe ik vaak op een speelse manier. Zo van: “Wat ben je ook een dakduif, waarom heb je je huiswerk niet af?”’ 

Onze toekomst

Het enthousiasme straalt van Natascha af als ze vertelt over haar lessen op het vmbo. ‘Ik vind het heerlijk om met deze jongeren om te gaan. Ze zijn eerlijk. Ze zullen soms ook gewoon tegen je zeggen dat je les niet leuk was. Leerlingen zijn onze toekomst. Het zijn kostbare mensen die ons later kunnen helpen en ons zullen leiden.’  

Tijdelijk 

Natascha combineert haar gezin, haar sociale leven, haar werk en haar studie. ‘Dat is pittig en druk, maar ik weet dat het tijdelijk is. Je moet veel concessies doen. Ik onderhoud graag veel contacten, maar inmiddels is mijn sociale wereld een stuk kleiner. Gelukkig accepteren mensen dat. Het is belangrijk om thuis goede afspraken te maken en elkaar daarin te steunen.’  

Combinatie 

Is Natascha leraar om het Duits of om de leerlingen? ‘Als ik echt in mijn hart kijk: om de leerlingen.’ Ze lacht en haastig klinkt erachter aan: ‘Meteen daaronder Duits hoor, dat scoort ook wel hoog. 

Er heerst nog steeds een negatief beeld over Duitsland. Dat vind ik jammer. Ik vertel de mooie en actuele dingen van Duitsland. Een van de dingen die ik de leerlingen echt wil meegeven is dat Duitsers zo beleefd zijn. Als de leerlingen naar het toilet willen, moeten ze dat in het Duits vragen. Als ik zeg dat het goed is, moeten ze mij bedanken. Dat leer ik ze vanaf dag een. En dan zeg ik ook weer: “Bitte.”’ 

Geloofsoogpunt 

Natascha koos vooral vanwege de avondopleiding voor Driestar hogeschool. Pas later kwam ze erachter dat dit de enige reformatorische hogeschool in Nederland is. Zelf groeide ze op in een niet-christelijk gezin. Ze sloot zich als puber bij een kerk aan. 

‘Op Driestar hogeschool leer ik ook dingen over het geloof. Het is mooi om te zien hoe mensen hier met elkaar omgaan. Binnen het generieke programma zijn er ook opdrachten die we vanuit geloofsoogpunt moeten maken. Ik vind dat wel een uitdaging. Ik leer veel van mijn klasgenoten op Driestar hogeschool. Het leidt bij mij tot bezinning: bij sommigen is het geloof zo diep verankerd in hun doen en laten, zij zijn voor mij een voorbeeld.’