Annemarie Vuijk is 51 jaar oud, woont in Gouda en volgt de hbo-opleiding Pedagogiek bij Driestar hogeschool. Ze is moeder van vier kinderen, trotse oma van haar eerste kleinkind en mag zichzelf binnenkort afgestudeerd Pedagoog noemen.
Van het basisonderwijs naar de kinderopvang
“Ik heb jaren in het basisonderwijs gewerkt,” vertelt Annemarie. “Toen ik nog fulltime werkte gaf ik voornamelijk les in de onderbouw. Nadat mijn kinderen geboren werden ging ik parttime werken, en heb ik ook in de boven- en middenbouw gewerkt.” Omdat haar gezin tijdelijk meer aandacht vroeg, stopte Annemarie met werken. Twee jaar later ging ze toch weer aan de slag, dit keer in de kinderopvang. Daar werd ze verantwoordelijk voor het opzetten van VVE, de voorschoolse en vroegschoolse educatie, binnen de peuterspeelzaal, en stond ze als leidster voor de groep.
Toe aan een volgende stap
“Ik heb tien jaar in de kinderopvang gewerkt. Kinderen vind ik fantastisch, het contact met de ouders vind ik heel leuk, maar toch wilde ik iets anders.” Annemarie wilde niet langer voor de groep staan, ze had de wens om mensen individueel te begeleiden. “Ik merkte dat ouders veel vragen hebben en soms erg onzeker zijn, zeker rondom hun eerste kind. Het heeft voor mij een grote meerwaarde als ouders zich ondersteund voelen. Daarom heb ik besloten om deeltijd pedagogiek te gaan studeren. En daar heb ik nog geen moment spijt van gehad!”
Annemarie vond het spannend om weer te gaan studeren. “Ik ben even gestopt met werken om na te denken over de volgende stap in mijn carrière. Na de open dag van Driestar hogeschool hakte ik de knoop door. Pedagogiek, daar wilde ik wat mee!”
Waarom pedagogiek?
“Ik wilde graag met ouders in de opvoeding werken, en dan is pedagogiek een logische keuze.” Annemarie verdiepte zich ook in de opleiding Social Work, maar merkte al snel dat dat niets voor haar was. “Bij die opleiding is er veel aandacht voor ouderenzorg en gehandicaptenzorg, en ik wist al dat ik die kant niet op wilde. Ik vind juist de ontwikkeling van kinderen het leukste.”
Studeren in corona-tijd: “Je mist het contact met medestudenten”
Annemarie vertelt dat ze het beste lastig vond om te studeren tijdens de lockdown. “Ik vond het lastig dat de colleges online waren. Zeker in de eerste lockdown, omdat we toen met de klas met de werkplaats bezig waren. Daarbinnen spreek je veel over je eigen identiteit, en jouw normen en waarden. Het is veel prettiger om dat de delen wanneer je fysiek bij elkaar bent.” Gelukkig werd de kwaliteit van de lessen gedurende de lockdown steeds beter, er was steeds meer mogelijk.
“Later merk je dat je het contact met medestudenten mist. Iedereen heeft een baan of een gezin ernaast, waardoor je weinig contact houdt met je klasgenoten.” De kleine gesprekjes in de pauze waren voor Annemarie een groot gemis. “Het was voor mij een voordeel dat ik op de open dag al een medestudent leerde kennen, waarmee ik altijd veel contact heb gehouden. Haar sprak ik ook buiten de opleiding om nog regelmatig.”
Annemarie benadrukt hoe fijn het is om tijdens je opleiding een studiemaatje te hebben. “Die ander kan je motiveren en helpen inzien hoe ver je al gekomen bent.”
Preventieve projecten voor migrantengezinnen
In het eerste twee jaar combineerde Annemarie haar studie alleen met het moederschap, in jaar drie moest ze ook stage gaan lopen. Tegenwoordig werkt ze bij de Brede School. Daar ondersteunt ze kinderen en ouders uit migrantengezinnen.
“Ik studeer af op het onderwerp educatief partnerschap, toegespitst op Poolse en Syrische ouders die nog maar kort, maximaal 5 jaar, in Nederland zijn.” De Brede School doet veel preventieve projecten. Annemarie onderzoekt wat de behoeftes zijn bij ouders, en ontdekt hoe de school daarop kan inspringen. “Ik heb interviews gedaan met een aantal Poolse en Syrische ouders. We vragen hoe de ouders het ervaren, we kijken naar cultuurverschillen, dingen waar ze tegenaan lopen. Educatief partnerschap is altijd een wisselwerking tussen school én ouders.“
Studievertraging
“Ik ben nu nog met mijn scriptie bezig. Ik haal de eerste diploma-uitreiking net niet en dat vind ik wel lastig. Ik wil het graag in één keer goed doen, maar ik ben niet de enige die nog niet klaar is. Corona werkte niet mee, en daarnaast nog mijn baan en gezin. Ik kan niet alles tegelijk.”
Annemarie, hoe zien de komende maanden er voor jou uit?
“Ik heb mezelf beloofd dat ik echt even vakantie mag nemen, maar tijdens de vakantie wil ik wel de laatste twee hoofdstukken schrijven van mijn scriptie. Ik hoop de opleiding in september af te ronden.” vertelt Annemarie. “Ik denk dat ik daarna bij de Brede School blijf werken, in een grotere functie.” Daarnaast zou ze graag, samen met haar studiemaatje, workshops en trainingen aanbieden aan ouders. “Ik wil kijken wat we zelfstandig kunnen ontwikkelen. We vinden het heel leuk om samen in het werkveld dingen op te zetten!”
Wat is voor jou het belangrijkste in je werk?
“Voor mij is verbinding echt de kern, tussen verschillende groepen in de maatschappij. Dat kan ik hele gecompliceerde gevallen waar veel hulp nodig is, maar ook preventief in kwetsbare gevallen, waardoor je erger kan voorkomen. Mensen zien, jongeren zien, mensen het gevoel geven dat ze gezien worden. Van daaruit kan je verder bouwen.”
Wil je nog iets meegeven aan mensen die overwegen pedagogiek te studeren?
“Als je het overweegt, ga het doen! De studie heeft echt meerwaarde, je groeit enorm als persoon. Staar je niet blind op de periode van vier jaar, maar kijk gewoon naar de volgende stap in het proces. Waar je ook eindigt, het is nooit verloren tijd. Als ik nu weer zou moeten kiezen, zou ik het opnieuw doen.”
