Een week in het leven van pedagogiekstudent

‘Ah nee hè, niet wiskunde.’ Maandagochtend, één van onze leerlingen komt de integratieklas binnen. Hij lijkt er niet zo’n zin in te hebben. Na een babbeltje over het weekend zeg ik: ‘Genoeg gepraat, ik ga de timer zetten en jij gaat aan de slag met wat in je planning staat. Als je er niet uitkomt, vraag je het.’ 

Zuchtend pakt de leerling zijn boek. Als ik vijf minuten later opkijk, krabbelt hij snel iets in zijn schrift. Ik wacht even in de hoop dat hij een hulpvraag gaat stellen, maar dan pak ik een stoel en ga naast hem zitten. ‘Vertel, wat moet je doen?’ De rest van het uur buigen we ons samen over de sommen. En dan ineens zegt hij: ‘Eigenlijk is het op deze manier best leuk, want nu snap ik het tenminste.’ Tevreden rond ik de ochtend met deze leerling af.

’s Middags heb ik een leerlingbespreking met de zorgcoördinator, daarna voer ik een mentorgesprek en maak ik hier een verslagje van. ’s Avonds zet ik het kerstprogramma voor de zondagsschool in elkaar en dan zit mijn eerste werkdag er al weer op.

Dinsdag

De volgende dag starten we met een ontbijt en een Bijbelstudie over Psalm 18. We bedenken wat we van dit gedeelte kunnen leren en door kunnen geven aan de leerlingen: (Hoe) dank jij God nadat Hij jouw geholpen heeft? De rest van de dag verloopt rustig. 

De leerling van gisteren komt weer langs voor wiskunde. ‘Als mevrouw Hakkenberg me nou even helpt...,’ hoor ik hem zeggen. ‘Als je het heel lief vraagt’, plaag ik hem terug. En jawel, dan stelt hij zijn hulpvraag en buigen we ons opnieuw over zijn sommen. ‘s Middags heb ik vrij omdat we deze dinsdag geen vergaderingen hebben.

Woensdag 

Woensdag begint mijn dag met het lezen van literatuur als voorbereiding op de colleges. We gaan met de kennismodule van dit semester 8 psychologische perspectieven langs. Vandaag is het behaviorisme aan de beurt. Ik bereid me alvast voor op de casusopdracht: een casus verklaren met behulp van twee gekozen benaderingen. Na de lunch vertrek ik naar Driestar hogeschool en ga daar verder met studeren. 

Ik kom er een studiegenoot tegen en, oeps, opeens vliegt de tijd en zijn de colleges al begonnen. Tussen de colleges door eten we een stroopwafel die speciaal voor de dag van jeugdprofessional wordt uitgedeeld. We eindigen de dag met het vak ‘Begeleiden van gezinnen’ en leren dat het hebben van een netwerk heel belangrijk is. Maar wat als iemand zegt dat hij geen netwerk heeft? Of dat hij zich schaamt voor zijn problemen? We oefenen samen hoe je hierop kunt reageren.  

Donderdag

Op donderdag zijn er niet zo veel leerlingen, dus heb ik voldoende tijd om een handelingsplan in te vullen en met de coach van de i-klas onze leerlingen te bespreken. Ik maak de planningen voor vrijdag en help een leerling met economie. Ik vond dat zelf altijd een heel leuk vak en bedenk allerlei oefenopdrachten om duidelijk te maken hoe de leerling de koopkracht kan berekenen.  

Vrijdag

Op mijn laatste werkdag maak ik nieuwe roosters voor de volgende week. Ik print ze uit en kleur de vakken wanneer de leerlingen bij ons zijn geel. De roosters komen op het bord te hangen zodat voor iedereen duidelijk is wie op welk moment komt.

Daarna plan ik de toetsen in en help ik een leerling met het voorbereiden voor een toets van biologie. Mijn werkweek zit erop. Tijd voor weekend. Of toch niet? 

Als ik mijn broer en schoonzus de volgende ochtend aan de keukentafel zie studeren, besluit ik ook nog even aan de slag te gaan met mijn onderzoek naar trauma-gerelateerde problemen. Ik zoek uit hoe EMDR werkt en met het college van woensdag in mijn achterhoofd, schrijf ik een stukje over het netwerk en de rol van ouders als zij een kind met een trauma hebben. 

Samen studeren werkt heel goed, merk ik. Dat ga ik onthouden voor een nieuwe werkweek!