COS-student Lars: ‘Ik word opgeleid met het oog op de toekomst’

“Via een vriend ben ik hier terecht gekomen. Hij drukte mij een flyer in de hand van de Christelijke Opleidingsschool (COS). Het zei me niets, maar ik las dat je op een school wordt opgeleid tot fulltime collega naast dat je colleges volgt aan Driestar hogeschool. Dat stond me heel erg aan. 

Ik was al eens eerder begonnen met een lerarenopleiding, maar daar was ik mee gestopt. Steeds na een stage was ik enthousiast, maar als ik dan weer begon aan een collegereeks, verloor ik mijn motivatie. Dankzij COS was dit probleem opgelost. Ik hoef nog maar een dag zelf colleges te volgen en kan drie dagen op mijn stageschool zijn.

Passie

Mijn middelbareschooltijd bracht ik door op het Rembrandtcollege. Ik liep mijn maatschappelijke stage op mijn eigen middelbare school en gaf les aan eersteklassers, terwijl ik zelf in klas 5 zat. 

Na die stages dacht ik: ik ga het onderwijs in. Een van mijn geschiedenisdocenten vertelde met zoveel passie en plezier. Elke dag keek ik uit naar zijn lessen, omdat ik aan zijn lip hing. Ik wil graag dat mijn leerlingen ook zo op mijn lessen terugkijken. Dat ze denken: Die les was zo leuk en het was zo fijn bij die meneer in de les. Daar doe ik elke dag mijn best voor. 

Wat mij uniek maakt als docent is dat ik het onderwijs niet voor het vak ben ingegaan maar voor de leerling. Het maakt me niet uit welk vak ik geef, ik wil voor de klas staan en met die kinderen bezig zijn. Ik wil geintjes met ze uithalen, een relatie met ze opbouwen… Dat vind ik het allerbelangrijkste in het onderwijs.  

Tegelijkertijd vind ik het vak geschiedenis heel erg leuk. Het is echt een vak dat leerlingen wijzer kan maken.

COS

Met COS word je opgeleid tot collega op je stageschool. Ik heb een vaste begeleider op De Meerwaarde. Met hem ga ik regelmatig in gesprek over leertaken, mijn toetsen, mijn eigen lessen en hoe ik me ontwikkel op het gebied van professionele identiteit. 

Ook heb ik wekelijks een gesprek met mijn schoolopleider. Ik heb mezelf verplicht om elke week iets te hebben om aan haar te laten zien. Dan ze ziet dat ik me actief opstel en mijn best doe. Ik wil geen steken laten vallen, want het is en wordt mijn werk. Dat motiveert mij om me hard in te zetten.

De begeleiding is fijn. Je bent hier geen vervelende stagiair die twintig lessen moet geven, een beoordeling krijgt en dan weer weggaat. Ik word opgeleid met het oog op de toekomst. Met elkaar denken we na over vragen als: Hoe gaan we het haalbaar maken? Hoe kunnen we je het beste inzetten? Uiteindelijk heeft De Meerwaarde ook iets aan mij: over twee jaar hebben zij een volwaardig docent voor de klas staan die ze zelf hebben opgeleid. 

Ik zou iedereen aanraden om via het COS-traject docent te worden. Als je niet alleen student wilt zijn, maar je wilt bezig zijn met je loopbaan en raakt daar gemotiveerd van, dan is het ideaal voor jou.

Andere studenten 

Ik vind het fijn dat we een keer per maand een COS-middag hebben. Samen met studenten van andere COS-scholen in de regio en hun schoolopleiders bespreken we de theorie die aan bod komt tijdens de bijeenkomsten op Driestar hogeschool. 

We kijken hoe we deze theorie kunnen inzetten in de praktijk. Zo hadden we onlangs een college over het ui-model van Van Korthagen. Stap voor stap keken we wat onze invulling hieraan is. Zoiets helpt je om na te denken over de reden waarom je voor de klas staat.

Theorie en praktijk 

Op donderdag ben ik in Gouda voor de colleges van Driestar hogeschool. We hebben dan van drie tot half vijf het generieke programma, daarin worden veel theorieën behandeld, zoals de zes rollen van de docent of oudergesprekken. 

Van vijf tot tien uur hebben we dan het vakinhoudelijke deel. Dat zijn vaak drie lessen met allerlei verschillende vakken rondom geschiedenis. COS is meer praktijkgericht, de colleges op Driestar hogeschool zijn meer theoriegericht. Het heeft elkaar nodig.

Geen sponsjes 

Ik heb zelf niet op een christelijke school gezeten, maar ik merk wel dat vertrouwd is om op een christelijke school les te geven. Ik vind de normen en waarden erg fijn. Er wordt respectvol met docenten en elkaar omgegaan. Het type leerling wat op De Meerwaarde rondloopt vind je ook bij mij in het dorp. School voelt daardoor een beetje als thuis.

Ik geef nu les aan vmbo-basis. Die leerlingen zijn echt fantastisch. Ze komen vaak uit een boerengezin. Het is leuk om daarmee interactie te hebben. Tegelijkertijd ben je als docent van een basisklas vooral bezig met het binnenboord houden van de leerlingen. Op niveau, maar ook op gedrag en omgang. 

In elke klas zit een aantal leerlingen met problemen. We doen er alles aan om hen met een diploma van school te laten gaan. In de les ben ik vaak bezig met compromissen maken. 

Zo zouden we op ski-excursie gaan. Dat leverde heel veel enthousiasme op bij de leerlingen en ze hadden er veel vragen over. Als je wilt, kun je daar de hele les mee bezig zijn. Ik zei: “Veel van jullie hebben vragen over het skiën, maar volgende week hebben jullie een toets. Als ik nu eerst twintig minuten uitleg en we daarna als voorbereiding een video kijken, hebben we daarna nog tien minuten de tijd om alle vragen over het skiën te beantwoorden. Dus doe goed mee en luister goed.” Dat gaat niet vanzelf, want deze leerlingen zijn geen sponsjes die ‘ja’ zeggen bij alles wat je doet.

Groot succes 

Die excursie was trouwens een groot succes. Het is zo leuk om te zien hoeveel plezier ze hebben en je werkt zelf aan de band met de leerlingen. Tijdens de excursie kwam er een leerling naar mij toe en hij zei: “Ik snap dat u stagiair bent, maar u geeft ons al het hele jaar les, u gaat toch niet na een half jaar weg, hè?”

 Onlangs gaf ik les over de oorlog. Een van de leerlingen die tijdens die les regelmatig zorgde voor een onderbreking, stelde tijdens de busreis ineens een inhoudelijke vraag. Hij vroeg: “Waar ligt Adolf Hitler eigenlijk begraven?” Dan denk ik: “O, dus het blijft ergens wel hangen, eigenlijk vinden ze het interessant wat je vertelt.” 

Dat geeft mij een blij en voldaan gevoel, want ik heb weer aan de docent-leerling relatie kunnen werken. Je leert elkaar daardoor beter kennen dan een naam op de plattegrond en bijbehorende cijfers en gedragsproblemen.’