‘Jongens, ik wil beginnen, wie praat er nog?’ Onrust. ‘Bart, laat die tafel staan en voor de vierde keer: pak even je spullen erbij.’ Niet heel tactisch gezegd, schiet een stem door mijn hoofd. Hij reageert zoals verwacht. Grote ogen en een: ‘Dat was ik niet!’ Ik negeer hem, draai mijn hoofd naar de rechterkant van het lokaal. Nog steeds onrust. ‘Bernhard, ik heb je de vorige les na laten komen. Ben je dat vergeten?’ Hij gaat onverstoord door met tafelbeuken. Een schelle meidenstem richting mijn kant, overstemt de jongens volledig. Ik zucht. ‘Ja, Sofie: mijn haar zit anders vandaag en ik vind het zelf mooi.’ De regen tikt genadeloos op de ramen, het licht van de tl-buizen geeft het lokaal een wat gelige gloed.
‘Mevrouw, Timo heeft een keiharde dampoe gelaten.’ Maximale onrust. ‘Timo gast, jij stinkt echt altijd man.’ Ik staar naar het toneel: de feiten liegen er niet om. Doeners, onderbouw, te grote klas, veel zorgpoppetjes. Genoeg voer om de nieuwe onderwijsplannen van een compleet Ministerie van Onderwijs het zwijgen op te doen leggen.
De naakte waarheid is niet altijd mooi: leraren handelen nooit voortdurend zuiver pedagogisch onderbouwd en leerlingen zitten soms met dertig man in een lokaal gepropt, terwijl de helft een vaste plek op de zorgafdeling zou moeten krijgen.
Maar ach, je hebt niets aan groots over morgen denken als het leven vandaag om actie vraagt. Dus je verplaatst je naar de realiteit die zich voor je eigen ogen afspeelt. Je gooit een viltstift naar Henri, omdat hij nou eenmaal nooit een pen bij zich heeft. Je geeft Timo wat extra aandacht, want hij laat per ongeluk best vaak scheten.
Daarna stuur je kleine Kareltje naar de integratie-klas, aangezien hij zowat stikt in zijn eigen lachen. Tenslotte trek je de capuchon van Toms hoofd en je ziet jezelf een – hoe komt die daar – liniaal naast het bureau oprapen. En dat terwijl Leon nog even breeduit lachend zijn pen in twee stukken breekt voor het gezicht van zijn buurman.
Maar je stuurt, trekt, bindt en maakt het rustig. Spittend door je pedagogische trucjesdoos voldoe je je taak. Op sommige dagen heb je de moed om de wereld te verbeteren. Vandaag beperk je je tot de dag doorkomen. Omdat ze het verdienen.
.. zolang de zon en de maan er zijn, van generatie op generatie.
Anne Hoekman is student lvo Nederlands op Driestar hogeschool. Lijkt het jou ook leuk om leraar te worden en wil je ervaren hoe het is om op Driestar hogeschool te studeren? Meld je aan voor onze open dag.
Proefstuderen
Wil jij kennismaken met deze opleiding? Meld je aan voor proefstuderen. En ervaar hoe het is om als student een college bij te wonen.
Meer info & aanmelden