'Als meester kun je kinderen altijd motiveren. Dat maakt dit werk zo leuk'

‘Nadat ik het vwo heb afgerond, ben ik naar Amsterdam vertrokken om daar te wonen en te studeren. Nadat ik een tijdje bij PostNL werkte, haalde ik mijn busrijbewijs en werd ik buschauffeur in Noord-Holland. 

Later werd ik planner en roostermaker. Uiteindelijk kwam ik op het hoofdkantoor van een landelijke busmaatschappij terecht. Daar kreeg ik de mogelijkheid voor een studie hbo bedrijfskunde. Jarenlang heb ik keihard gewerkt en ging ik enorm op in mijn werk. 

Totdat ik in 2022 opeens stil werd gezet: Ik kreeg een enorme longontsteking en voelde me zo leeg. Door corona kon ik online meeluisteren met allerlei kerkdiensten en via die weg kwam ik bij de Gereformeerde Gemeente in Hoogeveen terecht. Van een gemeentelid kreeg ik een stapel Daniëls. Daarin zag ik een advertentie van Driestar hogeschool. 

Het liet me niet los. Ik heb kinderen altijd leuk gevonden. Als ik een schoolklas zie, word ik blij. Kinderen wekken veel energie bij me op. Daarbij leek het me mooi om ze iets mee te geven. Op een reformatorische school staat het leven met God centraal. Je mag de kinderen vertellen uit de Bijbel met de wens dat de Heere het wil zegenen aan hun harten. 

Rugzak met stenen

Iemand uit diezelfde kerk bracht me in contact met de directeur-bestuurder van de school waar ik nu werk. Ik had zelf twijfels of ik het onderwijs in kon gaan, maar de bestuurder drukte me op het hart: “Bob, jij hebt een rugzak met stenen. Jij ziet het als een last, maar je kunt het ook zien als iets om uit te delen.” 

Ik belde naar Driestar hogeschool, bezocht de open collegedagen en mocht daarna een assessment doen. Ik moest een les geven, terwijl twee docenten van Driestar hogeschool meekeken. Dat vond ik erg spannend. Dankzij hun goede beoordeling mocht ik officieel starten als zijinstromer op de pabo.  

Samen

De reistafstand van Hollandscheveld naar Gouda is ongeveer tweeënhalfuur. Dat is veel, maar de moeite waard. Ik ben graag op Driestar hogeschool. Allereerst omdat we hier een bedding krijgen in de Bijbel en reformatorische belijdenisgeschriften. Er zijn dagopeningen en -sluitingen. Dat is waardevol. 

Ook vind ik het fijn dat docenten je kennen. Hier leven de docenten met je mee, ze informeren hoe het met je gaat op je werk en in je persoonlijk leven. Ook leer ik veel van hun colleges. 

Mijn pedagogische vaardigheden zijn vooruitgegaan. In het begin gebruikte ik bijvoorbeeld vooral mijn stem om te corrigeren, maar nu heb ik aan een blik soms al genoeg. Ook stel ik nu controlevragen om te kijken of mijn uitleg aankomt. In het begin vond ik het contact met ouders echt spannend. 

Wat ik geleerd heb vanuit de colleges is dat er maar een woord is: samen. Als je de ouders mee hebt, gaat het met de kinderen ook goed. 

Weekindeling

Mijn weken zijn vol, maar gelukkig wel gestructureerd. Op maandag ga ik naar Driestar hogeschool, voor een lange studiedag. Dinsdag is mijn zelfstudiedag. Op woensdag, donderdag en vrijdag geef ik les. Ik blijf op woensdag en donderdag wat langer op school om na te kijken en lessen voor te bereiden. Dat vind ik belangrijk. 

Geen fijner publiek dan kinderen

Er is geen fijner publiek om mee te werken dan kinderen: ze zijn goudeerlijk en altijd bereid om je een nieuwe kans te geven. De kinderen maken mij elke dag vrolijk. In de vakantie mis ik ze zelfs. 

Ze waarderen vooral mijn humor en vertellingen. In mijn Bijbelse vertellingen probeer ik altijd een vertaalslag te maken naar gebeurtenissen uit het nieuws of de kerk. Taalgrappen ontstaan spontaan, soms wat flauw, zoals: “Basisschool De Zaaier, kan het nog saaier?” Kinderen vinden dat fantastisch. 

Steeds beter lesgeven

Dankzij deze opleiding worden mijn lessen steeds beter. Aan het begin gaf ik les uit de losse pols, maar sinds ik met een lesplan werk, heb ik veel meer variatie in mijn lessen. 

Laatst gaf ik een schrijfopdracht over een onderwerp naar keuze. Drie leerlingen kwamen niet op gang, maar na een gesprekje lukte het toch en schreven ze leuke verhaaltjes. De een schreef over zijn hut, de ander over het werk op de boerderij en de derde schreef een fantasieverhaal over een enge lift. Als meester kun je kinderen altijd motiveren. Dat maakt dit werk zo leuk!’