'Bij ingewikkeld gedrag word ik juist nieuwsgierig: wat heeft het kind nodig?'

‘Na mijn mbo-4 opleiding Maatschappelijke Zorg aan het Hoornbeeck College wilde ik me verder verdiepen in mijn werk. In mijn omgeving hoorde ik positieve verhalen over doorstromen naar het hbo: “Het is aanpoten, maar het kan.” Ik merk bij mezelf een sterke motivatie en dat helpt mij. 

Bij de hbo-opleiding Pedagogiek wordt veel zelfstandigheid verwacht, maar met discipline en een strakke planning is het goed te doen. Het is fijn dat je je tijd zelf kunt indelen, dat je al verdient en dankzij je werk of stage- meteen in de praktijk leert. Dat maakt het leerproces betekenisvol. 

'Op Driestar hogeschool word ik ondersteund in mijn groei tot een betrokken christelijke professional.'

Afwisseling

Ik werk bij Distinto in Barendrecht. Dat is een jeugdhulporganisatie die begeleiding en behandeling biedt aan kinderen en jongeren die te maken hebben met psychische of psychiatrische problematiek. 

In het weekend sta ik op een opvanggroep en doordeweeks begeleid ik kinderen op school. Die afwisseling vind ik erg leuk. Ik vind het mooi om iets te betekenen voor kinderen die het moeilijk hebben.  

Groeien

Het allermooist vind ik dat je kinderen echt ziet groeien. Zo begeleidde ik eens een jongen die niet meer in de klas kon functioneren en daardoor apart van de klas moest werken. Met één-op-één begeleiding hielp ik hem om zichzelf beter te begrijpen, zodat hij kon aangeven wat hij nodig had. 

In kleine stapjes bouwden we aan zijn weg terug de klas in. Hij was steeds vaker aanwezig in de klas en als het soms even niet ging, zei hij: “Juf, ik voel dat ik nu heel boos word, ik neem even een time-out.” Dat vind ik zo gaaf! 

Inmiddels draait hij weer zelfstandig mee met zijn klasgenoten en gaat hij met veel plezier naar school. Bij ons laatste gesprek zei hij: “Het hielp mij dat je zo positief was” en hij keek zo vrolijk. Toen dacht ik: Hier doe ik het voor! 

Jongeren

Op dit moment werk ik ook regelmatig met jongeren. Dat vond ik eerst wel een beetje spannend, maar inmiddels vind ik dat erg leuk. Je kunt jongeren concrete vragen stellen en ze actief in het proces betrekken. “Wat wil jij graag leren?” Jonge kinderen zijn puur en onbevangen, maar vinden het soms nog best wel lastig om in taal aan te geven hoe zij zich voelen en wat er precies in hen omgaat. 

Ik had pas een gesprek met een jongere. Hij was heel overprikkeld uit de les gekomen. We liepen een rondje en ik vroeg: “Wat gebeurde er nu precies?” Hij kon dat heel goed zelf verwoorden. “Ik kreeg niks meer binnen, toen de docent wat tegen me zei blokkeerde ik, alle prikkels in de klas en de vele informatie die ik tot me moest nemen, zorgden ervoor dat mijn hoofd helemaal vol liep. Ik wist niet meer wat ik moest doen of zeggen." 

Ik vond het knap dat hij dit zo goed kon verwoorden. Dat hielp mij om goed aan te kunnen sluiten bij wat hij nodig had. Helpend was om uit te tekenen wat er allemaal in zijn hoofd zat. En dat was best heel veel! Ik dacht: Wat logisch dat je hoofd zo snel volloopt... Het zit gewoon al heel vol met andere dingen. Door het samen te bespreken en op papier te zetten, kon hij bepaalde “openstaande mappen” afsluiten. Dat creëerde overzicht en duidelijkheid.  

Deeltijd

Ik werk ongeveer drie dagen per week. Ik besteed elke week een hele dag en twee ochtenden aan mijn studie. Dat is aan de krappe kant, dus op die momenten moet ik echt knallen. 

Ik ben blij dat ik voor Driestar hogeschool heb gekozen. De kwaliteit van het onderwijs is erg goed. De docenten zijn betrokken en altijd bereid om met je mee te denken. 

Binnen de opleiding ervaar ik een positieve sfeer. Er is openheid: In de leergemeenschap is er veel ruimte om te bespreken waar we tegenaan lopen. Ook vind ik het fijn dat het een christelijke hogeschool is. God roept ons op om onze naasten lief te hebben. Vanuit die overtuiging wil ik betekenisvol zijn voor de mensen om mij heen. Op Driestar hogeschool word ik ondersteund in mijn groei tot een betrokken christelijke professional.  

Toekomst

Dankzij mijn opleiding heb ik veel mogelijkheden. Ik zie de toekomst dus open tegemoet. Ik weet wel dat ik in de jeugdzorg wil blijven werken. Daar ligt echt mijn hart. Ik wil er zijn voor kinderen die het moeilijk hebben, hen helpen om stappen te maken in hun ontwikkeling en zichzelf te leren begrijpen – dát is wat mij drijft.’