Dit is pabostudent Tim: Hij neemt zijn toekomstige beroep zeer serieus. ‘Naast de ouders ben je zo’n belangrijke factor in het kinderleven. Dan bedenk ik me wat een eer het is om leraar te mogen zijn’.
De juiste studiekeuze
‘Er zijn studies waar je pas in het derde jaar gaat stagelopen. En wat als het dan niet bevalt denk ik dan? In pabo 1 mocht ik na een aantal weken al op stage en dat was gelijk raak. Vanaf dat moment wist ik meteen dat m’n studiekeuze de juiste was. Ik doe de blokvariant van de voltijdroute, waarbij je eerst een week of vijf colleges hebt in Gouda en daarna met je stage de praktijk induikt. Ik vind het fijn dat de collegeweken en stageweken gescheiden zijn, dan kun je je echt ergens op richten. Het is ook leuk dat je in de blokvariant tijdens stageweken echt hele weken met kinderen optrekt. Je ziet het hele onderwijsproces en bijvoorbeeld niet alleen de lessen die op maandag worden gegeven.
Enorme ontwikkeling
Tijdens stages leer ik veel door de feedback van mijn begeleiders. Ik zie ook dat ik de afgelopen jaren veel verbeterd heb. In oude beoordelingen staan dingen die ik nu nooit meer te horen krijg, omdat ik er door de jaren heen hard aan heb gewerkt. Hetzelfde geldt voor oude verslagen en lesideeën; als ik terugkijk, zie ik veel ontwikkeling bij mezelf. Nu denk ik bij zo’n oude les soms: Heb ik dit gemaakt? Dacht ik echt dat dit pedagogisch gezien de beste keuze was? Daar kon wel iets meer uit gehaald worden.
Studeren in Gouda
Op persoonlijk niveau heb ik ook een hele ontwikkeling doorgemaakt. Zo ben ik, mede doordat ik in mijn tweede jaar op kamers ben gaan wonen, zelfstandiger geworden. En die ontwikkeling heb je nodig om voor de klas te staan: wie je bent, werkt door in je lessen. Als leraar ben je een identificatiepersoon voor de leerlingen, als persoon en in wat je vindt. Persoonlijke verhalen doen het dan ook goed in de klas. Door deze verhalen leren ze je kennen en ga je vetrouwelijker met elkaar om. Daarnaast merk ik dat ze daardoor ook makkelijker dingen met je delen, de drempel is minder hoog.
Een eer om leraar te zijn!
Soms raakt het me zo wat kinderen meemaken. Een scheiding van hun ouders bijvoorbeeld. Wat een valse start krijgen sommige kinderen: er gebeurt iets waar ze niets aan kunnen doen, maar wat wel veel invloed op hen heeft. Dan bedenk ik me wat een eer het is om leraar te mogen zijn. Naast de ouders ben je zo’n belangrijke factor in het kinderleven en daarom neem ik mijn toekomstige beroep ook zeer serieus.
Verhalen vertellen
De aandacht vast blijven houden is ook iets waar je in moet groeien. Bijvoorbeeld door leuke anekdotes te vertellen, juist bij stof die wat taaier is. Zodoende weten de kinderen dat het loont om de focus vast te houden omdat er altijd iets leuks of onverwachts tussendoor kan komen. Een leuke verhaal wil je natuurlijk niet missen.
En het grappige is: de lessen waar je van tevoren tegenop ziet, pakken soms het leukst uit. Zo heb ik laatst lesgegeven als Willem van Oranje, met pak en al. Dan begin je een geschiedenisverhaal vanuit de hoofdpersoon, waar de kinderen ook vragen aan mogen stellen. Dat vonden de kinderen zo gaaf. Dat komt denk ik omdat het mij én hen uitdaagt om uit onze schulp te kruipen. En soms leer ik met de kinderen mee. Bij een les over vulkanen of over elektriciteit. Het is geweldig leuk om te merken hoe nieuwsgierig leerlingen zijn, hoe graag ze nieuwe dingen te weten willen komen. Of dat ze met iets komen wat ik nog niet wist. Mijn laatste stage hielp een leerling mij om de Rubiks kubus op te lossen. Dat gaf ons allebei echt heel veel lol. Kortom, als je tijd steekt in goede voorbereiding, krijg je daar zoveel voor terug!
Lachende meester
Ik las een keer dat een kind meer dan vierhonderd keer op een dag lacht, terwijl dat bij volwassenen gedaald is tot nog maar tien keer per dag. Maar ik weet zeker dat ik straks als meester ver boven dat gemiddelde kom!’
Proefstuderen
Wil jij kennismaken met deze opleiding? Meld je aan voor proefstuderen. En ervaar hoe het is om als student een college bij te wonen.
Meer info & aanmelden
